Zespół muzyczny Czerwone Gitary z dwuletnim opóźnieniem świętuje swój jubileusz 55 lat działalności scenicznej. 26 lutego b.r. odbył się koncert w Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie.
Członkowie zespołu i wokaliści na przełomie tych 55 - u lat zmieniali się co jakiś czas z różnych względów. 25 lat temu z zespołu odszedł wokalista Seweryn Krajewski opuszczając też Polskę. Niezmiennie opokę zespołu tworzy perkusista Jerzy Skrzypczyk, który "Nie opuścił ani jednego koncertu Czerwonych Gitar" jak podkreślił podczas koncertu gitarzysta i wokalista Dariusz Olszewski.
Oprócz Jerzego weteranem w zespole jest gitarzysta i wokalista Mieczysław Wądołowski.
Obecnie dodaną wartość tworzy Arkadiusz Wiśniewski, Dariusz Olszewski i Marek Jabłoński. Poza Markiem pozostali Panowie mają już spory dorobek artystyczny i bogate doświadczenie muzyczne. Arkadiusz współpracował między innymi z Edytą Górniak i Zbigniewem Wodeckim. A z zespołem Czerwone Gitary nagrał cztery albumy: „Czerwone Gitary. OK” w 2005, Koncert jubileuszowy DVD z 2006, „Herz verschenkt” z 2009 oraz „ Jeszcze raz” z 2015, który został wydany z okazji 50-lecia Czerwonych Gitar. Zajmował się realizacją dźwięku, aranżacją i produkcją muzyczną płyty „ Jeszcze raz ‘’. No i jest autorem muzyki do wielu utworów. Z kolei Dariusz współpracował przez około 10 lat z Grzegorzem Skawińskim. A na płycie Czerwonych Gitar „Jeszcze raz” znajdują się dwie jego kompozycje. Marek jako najmłodszy talent jest obecnie promowany przez zespół.
Obecny skład doskonale komponuje się wokalnie i w zasadzie energia nie schodzi ze sceny wibrując na publiczność. Zakres wieku tu nie gra roli, bo na koncerty przychodzą zarówno dzieci, nastolatkowie jak i 50 - o latkowie, co świadczy o nieprzemijającej wartości utworów Czerwonych Gitar. Zespół świetnie komunikuje się z koncertowiczami gwarantując dobrą zabawę i chwilowe oderwanie od rzeczywistości. Tę moc każdy czuje! A rzeszowska publiczność jak najbardziej, bo bisom nie było końca.
I jak zapowiedział Jerzy Skrzypczyk - rychło tu wrócimy! Daliście czadu!
Trzeba też wspomnieć, że autorami hitów byli też: Agnieszka Osiecka i Krzysztof Dzikowski.
Poniżej krótka biografia zespołu.
3 stycznia 1965 roku, w kawiarni „Cristal” w Gdańsku – Wrzeszczu, między godz. 11.00 a 14.30 powołana została do życia grupa muzyczna o nazwie „CZERWONE GITARY”. Pierwszy skład zespołu stanowili Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Jerzy Skrzypczyk i Henryk Zomerski.
W tym samym roku występowali w sopockim "Non-Stopie". Było to jedyne miejsce w Polsce, gdzie w okresie wakacji można było zobaczyć i posłuchać czołowych wykonawców rocka. W tym składzie nagrali swoją pierwszą płytę. Znajdowały się na niej 4 piosenki: "Bo ty się boisz myszy", "Taka jak Ty", "Licz do stu" i "Pluszowe niedźwiadki". Nazwali się "Czerwone Gitary"- bo taki był kolor gitar, na których grali. Gościnnie występował z nimi – Seweryn Krajewski. W kwietniu 1965 roku nagrywają po raz pierwszy dla Polskiego Radia, a jesienią ruszają w swoją pierwszą trasę koncertową pod hasłem "Gramy i śpiewamy najgłośniej w Polsce".
W grudniu z powodu „kłopotów z wojskiem”(ukrywał się pod pseudonimem „Janusz Horski”) odchodzi od Zespołu Henryk Zomerski, a jego miejsce zajmuje Seweryn Krajewski.
Na pierwszych plakatach i zdjęciach Zespołu nie ma sylwetek i nazwisk Seweryna Krajewskiego i Jurka Skrzypczyka, ponieważ ujawnienie faktu ich występów w tzw. Zespole "big-bitowym", było w owym czasie równoznaczne ze skreśleniem obu z listy uczniów szkoły muzycznej. Dla bezpieczeństwa obaj muzycy występowali pod pseudonimami: S. Krajewski, jako Robert Marczak, J. Skrzypczyk, jako Jerzy Geret.
W dwa dni nagrywają pierwszą płytę długogrającą Pt.: "To właśnie my", której pierwszy nakład osiąga 160.000 egzemplarzy. W tym czasie rezygnuje ze współpracy z grupą jej szef muzyczny – Jurek Kossela. Jego obowiązki przejmuje Krzysztof Klenczon.
Rozpoczyna się okres największej popularności Zespołu. Kolejne płyty sprzedawane są w rekordowych nakładach. Wszystkie otrzymują miano "Złotych płyt".
W styczniu w Cannes we Francji, zostaje wręczone Zespołowi trofeum "Midem" w postaci marmurowej płyty, w nagrodę za największą ilość sprzedanych płyt w kraju, z którego pochodzi Zespół. Taką samą nagrodę otrzymała na tym festiwalu również grupa "The Beatles".
W 1970 r. odchodzi od Zespołu Krzysztof Klenczon. Znikają z polskich estrad na kilka lat. Koncertują głównie w dawnym ZSRR, dawnej NRD oraz w USA i W tym czasie współpracują z nimi na zmianę: Dominik Kuta (Konrad), Ryszard Kaczmarek i Janek Pospieszalski.
1991 r. to powrót Zespołu "Czerwone Gitary" na polskie sceny koncertowe. Z okazji jubileuszu 25-lecia istnienia grupy, planowali 38 koncertów sądząc, że chyba tyle wytrzyma z nimi polska publiczność…, zagrali ich w ciągu sześciu lat – 500! Wszędzie przyjmowani entuzjastycznie. Grają i śpiewają dla kolejnego pokolenia Polaków.
W 1997 r. odchodzi od Zespołu Seweryn Krajewski. B. Dornowski i J. Skrzypczyk zaprosili do współpracy gitarzystę Wojtka Hoffmanna i wokalistę-gitarzystę w jednej osobie – Mieczysława Wądołowskiego. W ciągu półtora roku przygotowali program estradowy i materiał na nową płytę do nagrania, której zaprosili starych przyjaciół, którzy tworzyli pierwsze dni historii Czerwonych Gitar – Jurka Koselę i Henryka Zomerskiego. Latem mieli rozpocząć trasę koncertową związaną z jej promocją. Niestety, na wniosek Seweryna Krajewskiego Sąd uznał, że bez jego zgody koledzy nie mogą używać nazwy "Czerwone Gitary". Doprowadziło to do częściowego zawieszenia pracy Zespołu. Po rozpatrzeniu sprawy, Sąd Rejonowy w Warszawie odrzucił wniosek S. Krajewskiego i prawomocnym wyrokiem orzekł, że prawa do nazwy pozostają przy istniejącym Zespole.
W 1999 r. po 24 latach od wydania ostatniej płyty analogowej, Czerwone Gitary wydały nowy album "…jeszcze gra muzyka”, który uzyskał status Złotej Płyty i został oceniony przez krytyków i fanów, jako jeden z najlepszych Albumów Zespołu. W czerwcu, bez Bernarda Dornowskiego, który ze względów osobistych odszedł od zespołu - ruszyli jako gwiazda programu na 44 – to koncertową trasę "LATA Z RADIEM", Miejsce B. Dornowskiego zajął młody, znakomity gitarzysta basowy – Arek Malinowski. W 1999 r. zagrali 117 koncertów.
W listopadzie. Zespół wysłał list do Seweryna Krajewskiego: "W związku ze zbliżającym się 35 – leciem istnienia zespołu Czerwone Gitary zwracamy się do Ciebie z propozycją współuczestnictwa w tej wyjątkowo ważnej dla nas rocznicy. Chcielibyśmy, aby 2000 rok był rokiem zaprzestania wszelkich sporów i aby powrót do normalnych stosunków między nami doprowadził do przywrócenia pozycji zespołu z poprzedniego okresu. Jest to zgodne z naszą wolą i wolą wielu naszych sympatyków, którzy zwracają się do nas z prośbą o zakończenie konfliktu. Było by nam bardzo miło, gdybyś wziął udział zarówno w koncertach jak i wydarzeniach związanych z jubileuszem zespołu." Do dnia dzisiejszego koledzy z Zespołu nie otrzymali odpowiedzi.
Kolejnym etapem działalności Czerwonych Gitar było promowanie młodych, utalentowanych muzyków.
W 2005 r. następuje wydanie nowego dwupłytowego albumu: „O.K.” CD 1 – 12 nowych piosenek + bonus track w postaci video clipu piosenki „Senny szept” CD 2 – 12 najpopularniejszych piosenek zespołu + 12 podkładów muzycznych do tych piosenek. Muzycznym opracowaniem płyty zajął się nowy nabytek Zespołu – Marek Kisieliński.
Źródło - biografia: Czerwone Gitary
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.