Uroczystości upamiętniające bohaterów i niewinne osoby zamordowane podczas Powstania Warszawskiego 79 lat temu odbyły się 1 sierpnia przy Pomniku AK przy Alei pod Kasztanami.
O godzinie 17 zawyły syreny, a następnie odbyła się seria pieśni wojskowych zagranych przez wojskową orkiestrę i przemówienia polityków.
Powstanie Warszawskie trwało od 1 sierpnia do 3 października 1944 i było wystąpieniem zbrojnym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowanym przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”. Największa operacja militarna Armii Krajowej swoim zasięgiem objęła część lewobrzeżnych dzielnic miasta, niewielki obszar prawobrzeżnej Warszawy, a także Puszczę Kampinoską, Legionowo i okolice Marek.
Powstanie było akcją zakrojoną na szerszą skalę. Perspektywa wkroczenia wojsk sowieckich na terytorium Polski wymusiła modyfikację pierwotnych planów powstania. W związku z tym 20 listopada 1943 generał „Bór” zgodnie z tzw. „Instrukcją dla Kraju” z 27 października 1943 rozkazał przeprowadzenie tzw. akcji „Burza”. Rozkaz zawierał szczegółowe wytyczne dotyczące działań poszczególnych oddziałów AK oraz cywilnych struktur Polskiego Państwa Podziemnego w momencie, dotarcia frontu wschodniego do granic przedwojennej Polski. Początek działań w ramach akcji „Burza” zaplanowany był na Kresach Wschodnich, a następnie w miarę przesuwania się frontu w pozostałych częściach kraju.
O tych tragicznych chwilach pisał od serca młody Krzysztof Kamil Baczyński w „Elegii o… [chłopcu polskim]”:
I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,
i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut – zło.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Kinga Kuźniar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.