wtorek, 28 listopada 2023

Sprawa przymusowego wysiedlenia Polaków z południowo - wschodniej części Polski wraca!

 


Postanowienie Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie o ponownym wszczęciu śledztwa w sprawie zbrodni komunistycznej przeciwko narodowi polskiemu.







Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie – działając na zasadzie art. 131§ 2 k.p.k. – informuje, że postanowieniem z dnia 24 listopada  2023 roku na podstawie art. 22 § 1 kpk podjęła zawieszone śledztwo o sygnaturze S 117.2012.Zk pod nową sygnaturą S 270.2023.Zk w sprawie zbrodni komunistycznej stanowiącej jednocześnie zbrodnią przeciwko ludzkości popełnionej w 1947 r. przez  funkcjonariuszy państwa komunistycznego a polegającej na przymusowym wysiedlaniu  obywateli polskich narodowości ukraińskiej z południowo - wschodnich terenów Polski w wyniku decyzji organów państwa komunistycznego o przeprowadzeniu akcji „Wisła”, co  stanowiło naruszenie prawa człowieka do samostanowienia oraz poważne prześladowanie  tych osób z powodu ich przynależności do określonej grupy narodowościowej tj. o czyny  z art. 286 § 1 oraz art. 251 kk z 1932 r. i art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r.  o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu  (Dz. U. z 2023 roku poz. 102) – wobec uznania, że długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca  prowadzenie postępowania, w postaci braku możliwości uzyskania dowodów z dokumentów przechowywanych na terenie Federacji Rosyjskiej i Ukrainy niezbędnych do uzupełnienia materiału dowodowego i merytorycznego zakończenia postępowania, jest nie  do usunięcia z uwagi na trwający nieprzerwanie konflikt zbrojny pomiędzy w/w państwami,  z brakiem realnego terminu na jego zakończenie. 

Następnie postanowieniem z dnia 24 listopada 2023 r. Oddziałowa Komisja Ścigania  Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie umorzyła śledztwo w sprawie  zbrodni komunistycznej, będącej jednocześnie zbrodnią przeciwko ludzkości, popełnionej  w okresie od co najmniej 20 lutego 1947 r. do co najmniej 31 lipca 1947 r. w Warszawie  i innych miejscowościach na terenie kraju, przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego reprezentujących władze partyjno-państwowe różnego szczebla, w celu  realizacji polityki państwa polegającej na zbudowaniu państwa jednolitego  narodowościowo, a polegającej na przekroczeniu swoich uprawnień oraz działaniu na  szkodę interesu publicznego i prywatnego, poprzez powtarzające się zamachy skierowane  przeciwko ukraińskiej grupie narodowościowej, w szczególności poprzez: 

• powzięcie postanowień o konieczności przeprowadzenia akcji przesiedleńczo wysiedleńczej ludności stanowiącej bazę zaopatrzeniową, wywiadowczą i łącznikową  Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), celem poprawy bezpieczeństwa państwa  poprzez zlikwidowanie ukraińskich organizacji nacjonalistycznych działających  w Polsce południowo–wschodniej, w tym na posiedzeniach Wojewódzkich Komitetów  Bezpieczeństwa w Rzeszowie, w Lublinie, w Krakowie i w Katowicach w dniach: 20  lutego 1947 r. i 25 lutego 1947 r. oraz Państwowej Komisji Bezpieczeństwa w Warszawie  w dniu 27 marca 1947 r.; 

• a następnie wydanie na posiedzeniach Biura Politycznego Komitetu Centralnego  Polskiej Partii Robotniczej w Warszawie w dniach 29 marca 1947 r. i 16 kwietnia 1947 r.  postanowień o akcji przesiedleńczo - wysiedleńczej ludności, terminie jej rozpoczęcia,  zleceniu opracowania planów akcji oraz zwołaniu posiedzenia Prezydium Rady  Ministrów celem podjęcia uchwały w tym zakresie; 

• wydanie w dniu 2 kwietnia 1947 r. w Warszawie, przez Ministra Obrony Narodowej  i Ministra Bezpieczeństwa Publicznego, rozkazu o przeprowadzeniu operacji na terenie  powiatu leskiego i sanockiego, z datą 16 kwietnia 1947 r. przygotowanie przez Ministra  Bezpieczeństwa Publicznego i Ministra Obrony Narodowej projektu organizacji akcji  ewakuacyjnej z akcją zwalczania nacjonalistów ukraińskich, z datą 17 kwietnia 1947 r.  wydanie w ramach Państwowej Komisji Bezpieczeństwa zarządzenia dla Grupy  Operacyjnej „Wisła” o przeprowadzeniu w ścisłym współdziałaniu z Państwowym  Urzędem Repatriacyjnym ewakuacji z rejonu Sanok – Przemyśl – Lubaczów – Lublin – Rzeszów – Gorlice wszystkich osób narodowości ukraińskiej z Łemkami włącznie oraz  rodzin mieszanych polsko - ukraińskich na ziemie północno – zachodnie oraz  o przeprowadzeniu całkowitej ewakuacji w południowo – wschodnim cyplu państwa  na południowy wschód od Baligrodu, dla realizacji „myśli przewodniej ofensywnego  niszczenia band UPA”; 

• wydanie w dniach 18 kwietnia 1947 r. do 22 kwietnia 1947 r. w Warszawie, przez Sztab  Grupy Operacyjnej „Wisła” oraz Ministerstwo Obrony Narodowej rozkazów w zakresie  stworzenia Grupy Operacyjnej „Wisła”, planów działania Grupy Operacyjnej „Wisła”  w zakresie zniszczenia „faszystowskich band UPA” oraz pomocy Państwowemu  Urzędowi Repatriacyjnemu w przesiedleniu/ewakuacji ludności, spraw  organizacyjnych w trakcie akcji, wytycznych dla funkcjonariuszy biorących udział  w akcji, oraz instrukcji dotyczących zasad przesiedlenia, wydanych dla dowódców  konwojów transportu kolejowego, dla dowódców grupy wysiedlającej, dla komendanta  pułkowego punktu zbornego, dla komendanta pułku załadowczego oraz dla żołnierzy;

• a w konsekwencji podjęcie w dniu 24 kwietnia 1947 r. w Warszawie na posiedzeniu  Prezydium Rady Ministrów, uchwały „w związku z koniecznością dalszej normalizacji  stosunków w Polsce w celu całkowitego zlikwidowania działalności band UPA”  o przeprowadzeniu „akcji oczyszczania zagrożonego terenu i likwidacji band UPA”  przez Ministerstwo Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministerstwem  Bezpieczeństwa Publicznego oraz o przeprowadzeniu przez Państwowy Urząd  Repatriacyjny akcji przesiedleńczej „ludności ukraińskiej i ludności zamieszkałej na  terenach, gdzie działalność band UPA może zagrażać ich życiu i mieniu”, a także  wskazaniu w związku z tą akcją zadań dla innych resortów w tym dla Ministerstwa  Administracji Publicznej, Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Poczt i Telegrafów  oraz Ministerstwa Skarbu; 

• a następnie w Warszawie: z dniem 5 maja 1947 r. przez Ministra Obrony Narodowej  wydanie dyrektywy o rozszerzeniu akcji na południowe rejony Lubelszczyzny oraz  zachodnie granice województwa rzeszowskiego na południe od Jasła, Krosna i Gorlic;  z dniem 11 czerwca 1947 r. przez dowództwo Grupy Operacyjnej „Wisła” wydanie  rozkazu rozszerzającego akcję „ścigania band” i wysiedlania ludności na zachód  powiatu nowotarskiego oraz na północ na powiaty tomaszowski i hrubieszowski;  w dniu 17 lipca 1947 r. przez Ministerstwo Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa  Publicznego wydanie zarządzenia o rozwiązaniu Grupy Operacyjnej „Wisła” z dniem 31  lipca 1947 r., przy jednoczesnym „kontynuowaniu walki z bandytyzmem” pod  rozkazami Wojewódzkich Komitetów Bezpieczeństwa oraz wysiedlaniu ludności  wspierającej „bandy”; 

przez co działano na szkodę interesu publicznego ludności polskiej narodowości ukraińskiej  zamieszkującej tereny Polski południowo–wschodniej, poprzez godzenie w istnienie tej  zbiorowości oraz interesu prywatnego osób przesiedlanych, poprzez naruszenie prawa tych  osób do wolności i równości wobec prawa oraz wolności obrania sobie na obszarze państwa  miejsca zamieszkania i pobytu oraz wolności przesiedlania się oraz poprzez naruszenie  prawa międzynarodowego, co doprowadziło w okresie od dnia 28 kwietnia 1947 r. co  najmniej do dnia 31 lipca 1947 r. do zmuszenia obywateli polskich narodowości polskiej  i ukraińskiej, oraz łemkowskiej grupy etnicznej, a także rodzin mieszanych, w ilości co  najmniej 138 tysięcy osób, zamieszkujących tereny Polski południowo – wschodniej, do  zmiany ich zgodnego z prawem miejsca zamieszkania; 

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 118 a § 3 pkt 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3  ustawy z 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni  przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2023 r. poz. 102) 

• wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego. 

Pokrzywdzonym przysługuje prawo przejrzenia akt sprawy i złożenia zażalenia  na powyższe postanowienia do sądu właściwego do rozpoznania sprawy – Sądu  Okręgowego w Warszawie Wydział Karny. W tym celu w terminie zawitym 7 dni od dnia ogłoszenia należy zwrócić się do Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko  Narodowi Polskiemu w Rzeszowie ul. Szopena 23, tel. (17) 86-73-001, o nadesłanie odpisu  postanowienia. Wniesienie zażalenia po tym terminie jest bezskuteczne. Zażalenie wnosi się  za pośrednictwem prokuratora, który wydał postanowienie. 

Naczelnik 

Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie 

prokurator Artur Grabowski 

Kinga Kuźniar

Źródło: IPN Rzeszów

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.