Muzeum Etnograficzne i Okręgowe w Rzeszowie zorganizowało 26 i 27 października konferencję poświęconą Lasowiakom.
lesowiacy czyli Lesioki to grupa etnograficzna zamieszkująca głównie Równinę Tarnobrzeską i Płaskowyż Kolbuszowski nad Wisłą i Sanem. Lasowiacy i Borowiacy Sandomierscy przez niektórych etnografów zaliczani są do szeroko ujmowanej grupy Sandomierzan, odróżniając się od głównej części zamieszkującej lewy brzeg Wisły, m.in. ze względu na puszczański charakter osadnictwa. Jest to najpóźniej wyodrębniona grupa, a jednocześnie jedna z nielicznych grup zamieszkujących ziemie polskie, która wykształciła własny etnonim, tj. Lesioki, przez etnografów przekształcony w Lasowiacy.
Podczas konferencji prelegenci i uczestnicy dyskutowali nad historią i rozwojem Lasowiaków oraz ich teraźniejszym bytowaniem. O Lasowiakach z Sandomierskiej Puszczy i ich istnieniu opowiedziała Jolanta Dragan i Janusz Radwański z Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Agata Witowicz z Muzeum Etnograficznego opowiedziała o folklorze i muzyce Lasowiaków prezentując skrótowo fragmenty utworów. Małgorzata Wisz z Ośrodka Garncarskiego w Medyni Głogowskiej skupiła się na wyrobach garncarskich Lasowiaków, które były barwne, zdobione i praktyczne w codziennych czynnościach. Niektóre babcie zapewne do dzisiaj posiadają takie naczynia gliniane. Inga Kunysz z Muzeum Etnograficznego mówiła w uzupełnieniu o hutach szkła prowadzonych przez Lasowiaków w Puszczy Sandomierskiej. Na koniec Kapela z Kalenberga wykonała na żywo utwory Lasowiaków.
Mówiono też o zdobnictwie i haftach na odzieży oraz jej elementach.
Kinga Kuźniar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.